Nadanie obywatelstwa polskiego przez Prezydenta RP następuje na wniosek cudzoziemca składany do wojewody (urzędu wojewódzkiego) właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub do konsula, jeśli cudzoziemiec mieszka za granicą.
Prezydent RP nie jest związany żadnymi terminami w sprawach o nadanie obywatelstwa polskiego.
Prezydent RP nadaje obywatelstwo polskie lub odmawia jego nadania w formie postanowienia. Nie można się od niego odwołać. Postanowienia Prezydenta RP w sprawie nadania lub odmowy nadania obywatelstwa polskiego są ostateczne. Prezydent RP nie jest ograniczony w swoich działaniach w tym zakresie żadnymi warunkami i może nadać obywatelstwo polskie każdemu cudzoziemcowi.
Warto wiedzieć, że w przypadku gdy oboje rodzice dostaną polskie obywatelstwo dzieci, które nie skończyły jeszcze 18 lat, też dostaną polskie obywatelstwo. Dzieci starsze niż 16 lat muszą wyrazić na to zgodę.
W sytuacji gdy jedno z rodziców dostanie polskie obywatelstwo – jego dzieci, które nie ukończyły jeszcze 18 lat, dostaną polskie obywatelstwo, tylko gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska, drugie z rodziców wyraziło zgodę na nabycie polskiego obywatelstwa przez dziecko, dzieci powyżej 16 lat wyrażą na to zgodę.
Uznanie za obywatela polskiego
Uznanie cudzoziemca za obywatela polskiego wymaga spełnienia przez niego jednego z niżej opisanych warunków:
1. Dotyczy cudzoziemca, który od co najmniej 3 lat, bez przerwy, legalnie przebywa w Polsce, na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, ma stabilne i regularne źródło dochodu w Polsce, ma prawo do zajmowania lokalu mieszkalnego.
2. Dotyczy cudzoziemca, który od co najmniej 2 lat, nieprzerwanie i legalnie, przebywa w Polsce, na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub prawa stałego pobytu oraz od co najmniej 3 lat jest w małżeństwie z obywatelem polskim lub nie ma żadnego obywatelstwa.
3. Dotyczy cudzoziemca, który od co najmniej 2 lat przebywa nieprzerwanie i legalnie w Polsce na podstawie zezwolenia, które uzyskał w Polsce jako uchodźca.
4. Dotyczy cudzoziemca, który ma mniej niż 18 lat, legalnie przebywa w Polsce, na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, jedno z rodziców ma polskie obywatelstwo, drugie z rodziców wyraziło zgodę na uznanie dziecka za polskiego obywatela.
5. Dotyczy cudzoziemca, który ma mniej niż 18 lat, legalnie przebywa w Polsce, na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawa stałego pobytu, co najmniej jednemu z jego rodziców zostało przywrócone polskie obywatelstwo, drugi rodzic, jeśli nie ma polskiego obywatelstwa, wyraził zgodę na uznanie dziecka za polskiego obywatela.
6. Dotyczy cudzoziemca, który co najmniej od 10 lat nieprzerwanie i legalnie przebywa w Polsce, ma zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej lub prawo stałego pobytu, ma w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego.
7. Dotyczy cudzoziemca, który co najmniej rok nieprzerwanie i legalnie przebywa w Polsce, ma zezwolenie na pobyt stały, uzyskane w związku z polskim pochodzeniem lub Kartą Polaka.
8. Obywatelstwo polskie przez małżeństwo z obywatelem RP – czy jest możliwe?
9. O uznanie za obywatela polskiego może starać się cudzoziemiec, który od co najmniej 2 lat, nieprzerwanie i legalnie, przebywa w Polsce, na podstawie zezwolenia na pobyt stały, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE lub prawa stałego pobytu oraz od co najmniej 3 lat jest w małżeństwie z obywatelem polskim
10. Aby zostać uznanym za obywatela polskiego należy znać język polski przynajmniej na poziomie B1 i mieć dokument (certyfikat), który to potwierdza.